Yaşamımda ilk önce sevmeyi öğrendim. Çünkü sevdikçe kendimi duyumsadığımı öğrendim.

•Bağışlamanın ne olduğunu anladım ve bağışlamanın aslında yeni insanlar kazandırdığını gördüm.

•Birisini anımsamanın aslında küçük bir telefon görüşmesi kadar basit olduğunu öğrendim.

•Aslında bana değer veren insanların çok yakınımda olduğunu fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım.

•Birisini kırdıktan sonra özür dilemenin aslında beni ben yaptığını anladım.

•“Sen benim için önemlisin” sözünün verilebilecek en büyük armağan olduğunu buldum.

•Kıyıda yürür ve düşünürken birinin de beni düşündüğü duygusu beni sevindiriyor.

•Mutlu olmanın aslında bir kedinin güzel bir anını yakalamak denli basit olduğunu anladım.

•Kaçırdığım olanakların aslında bana yeni olanaklar getirdiğini gördüm.

•Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerimin, gün gelip yaşamımdan kayan yıldızların gömüldüğü geçmişi unutması gerektiğini anladım.

•Gözlerin sözcüklerden daha önemli olduğunu ve yalan söyleyemediklerini biliyorum.

•Yaşamımda yanımda görmek istediklerimi yanımda göreceğim, çünkü onların bana değer verdiklerini biliyorum.

•Telefonun 160 karakterine üzüntünün,mutluluğun, düş kırıklığının sığdığını gördüm.

•Yaşamın yaşamaya değer olduğunu ve istersem mutlu olacağımı öğrendim

Sizde ögrenin olurmu…… !!